مبانی نظری کیفیت زندگی در سکونتگاهای غیررسمی شهری
مبانی نظری و شاخص های سنجش کیفیت زندگی در سکونتگاهای غیررسمی شهری در6 بخش عمده بصورت زیر آمده است:
1. مقدمه
2. کیفیت زندگی
2-1 تعریف کیفیت زندگی
2-2 رویکردهای انتخاب شده توسط پژوهشگران در باب کیفیت زندگی
2-2-1 کیفیت عینی زندگی
2-2-2 کیفیت ذهنی زندگی
2-2-3 رابطه بین کیفیت ذهنی و عینی زندگی
2-3 مدل های مفهومی موجود در سنجش کیفیت زندگی در شهر(QOUL)
3. سکونتگاههای غیررسمی
3-1 اسکان غیررسمی به عنوان مساله هزاره سوم
3-2 روند توسعه و شکل گیری اسکان غیررسمی در ایران
4. راهکارهای ساماندهی اسکان غیررسمی در ایران و جهان
4-1 دیدگاه خنثی و منفعل
4-2 دیدگاه تخریب و برخورد قهرآمیز
4-3 تحول در نظام اقتصادی-اجتماعی و ساختار جامعه
4-4 دیدگاه بنیادگرا
4-5 دیدگاه اصلاح طلب
4-6 راهبرد توانمند سازی
5. ویژگی های اسکان غیررسمی در شهرهای ایران
6. نکاتی در باب کیفیت زندگی در اسکان غیررسمی در شهرهای ایران
این گزارش در قالب pdf و در 50 صفحه آمده است.
سکونتگاه غیررسمی زاغهها طیفی از آپارتمانهای پرتراکم و بدمنظره در مرکز شهر تا سکونتگاههای پراکنده غیررسمی و بدون قانون در حاشیه شهرها را شامل میشود. برخی بیش از ۵۰ سال قدمت دارند و برخی هنوز در حال تصرف شدن هستند. سکونتگاههای غیررسمی در مسائل و مشکلات زیر با هم اشتراک دارند:
فقدان تأسیسات شهری مناسب و کافی
فقدان خدمات شهری مناسب و کافی
افزایش تنشها به علت شکاف عمیق اجتماعی بین ساکنان این سکونتگاهها و مناطق رسمی شهری
پیچیدگی و دشواری تأمین خدمات به علت توسعه ناموزون و برنامهریزی نشده.
پژوهشها نشان داده است که محلات خود روی اطراف یا داخل شهرها به مرور زمان نقش رسمی به خود میگیرند ولی همچنان مسائل ناپایدار ساخت وسازی و بحرانهای اجتماعی و محیطی را یدک میکشد. الزاماً این محلات با زندگی زاغهای و نبود تأسیسات قابل شناسایی نیست. سرانههای حیاتی ضعیف و مسائل اجتماعی- محیطی چالشبرانگیز برای محلات شهری بخش ثابت تبعات این محلات به حساب میآید.