گزارش پیش بینی توزیع فضایی جمعیت تهران  1384

مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران تیرماه 1384

جمعیت شهر و همچنین چگونگی توزیع آن در سطح مناطق مختلف را می توان از منظرها و دیدگاه های متفاوتی مد نظر قرار داد. بطور معمول از روشهای جمعیت شناختی به عنوان یک روش پایه جهت آینده نگری حجم جمعیت شهر استفاده می شود.

در مناطقی مانند مجموعه شهری به جز عوامل جمعیتی، پارامترها و عوامل دیگر نظیر اشتغال و بازار مسکن نیز تاثیر قابل ملاحظه ای بر جمعیت مراکز شهری دارند. چرا که برخی الزامات فوق في نفسه موجبات تغییر جمعیت را فراهم می آورند.

اما در سطح مناطق شهری و در ابعاد توزیع فضایی جمعیت در درون شهر، عواملی همچون دسترسی به زمین، تغییر کاربری، تنوع زیر ساختها و قواعد شهری معمولا تاثیرات بیشتری بر شکل گیری الگوی فضایی استقرار جمعیت دارد.

براساس چنین نگرشی هدف این گزارش بررسی اثرات استقرار کار و فعالیت بر جمعیت پذیری مناطق شهری و ارائه یک الگوی محاسباتی جهت آینده نگری الگوی توزیع فضایی جمعیت در سطح شهر تهران بر اساس اشتغال مناطق است.

این گزارش با عنوان ” پیش بینی توزیع فضایی جمعیت تهران  ” شامل فهرست مطالب به شرح زیر است:

مقدمه

پیشگفتار

۱-الگوهای نظری برآورد توزیع فضایی جمعیت و اشتغال

۲- پراکنش جمعیت و مشاغل مقید به مکان در سطح شهر .

۳-محاسبه الگوی پراکنش اشتغال و جمعیت

این گزارش در قالب فرمت PDF  و در 34 صفحه تهیه شده است.