گزارش چشم انداز تمرکزدایی از تهران
مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران تیرماه 1384
تمرکز جمعیت و فعالیت در ایران، در یک نگرش تاریخی به این مقوله، همواره با ساختار سیاسی متمرکز ملازم بوده است. پیوند ساختار سیاسی تمرکزگرا با شکل گیری شهرهای بزرگ و متمرکز از دیدگاهی دیگر قابل تامل است.
این گزارش بر آن است که ضمن برشمردن و تحلیل عوامل اثرگذار بر تمرکز و تراکم تهران، اندازه کمی آن و ارزیابی راهکارهایی که طی دهه های اخیر و گذشته برای کاهش آن به کار گرفته شده، الگوی مناسب و پذیرفتنی از تمرکززدایی از تهران در چشم انداز بلندمدت توسعه کشور(افق سال 1400) ارائه کند. تمرکززدایی از تهران به هیچ روی به مهفوم جلوگیری از رشد و توسعه کمی و کیفی تهران در تناسب با فرصت ها و ظرفیت های آن نیست.
این گزارش با عنوان ” چشم انداز تمرکزدایی از تهران ” شامل فهرست مطالب به شرح زیر است:
مقدمه
پیشگفتار
عوامل موثر در تمرکز فعالیت و جمعیت در شهر تهران
- عوامل سیاسی
- عوامل تصمیم گیری
- عوامل زیرساختی و خدماتی
- عوامل جمعیتی و نیروی انسانی
- دیگر عوامل تمرکز
راههای تمرکززدایی در گذشته
- منع استقرار فعالیت ها
- انتقال فعالیت ها از تهران
- تفویض اختیار به مقامات استانی و شهرداری
- تمرکززدایی سیاسی
پیامد های تمرکزگرایی
- تمرکز جمعیت در تهران
- تمرکز نیروی انسانی متخصص و ماه
- مهاجرت
- تمرکز صنعت
- تمرکز خدمات
- تمرکز زیرساخت ها
- جایگاه تهران در ساختار تصمیم گیری و مدیریتی کشور
- جایگاه تهران از بعد منابع و مصارف
تدوین روش ها ومدل های جدید تمرکززدایی از تهران
- زمینه های نظری
- الگوی پیشنهادی برای تداوم تمرکززدایی از تهران
- تجربه تمرکززدایی در دیگر کلانشهرهای جهان
این گزارش در قالب فرمت PDF و در 123 صفحه تهیه شده است.