سرمايه اجتماعي سازه اي است كه در دهه هاي اخير به عنوان مفهومي كليدي در تبيين وجوه متنوع اجتماعي مورد استفاده قرار گرفته است. نوشتار حاضر به بررسی وضعیت سرمایه اجتماعی شهر تهران می پردازد.
در فصل اول پس از بيان تاريخچه و فضاي مفهومي اين سازه و نقش آن در توسعه ونظم اجتماعي با تاكيد بر سنجه هاي اصلي سرمايه اجتماعي ، بر مبناي اطلاعات در اختيار، سعي شده توصيفي از سرمايه اجتماعي در شهر تهران عرضه شود. اعتماد ،مشاركت، رضايت از زندگي ، امنيت اجتماعي ،روابط و تعاملات، پنداشت نسبت به وجود ارزشهاي اخلاقي مثبت و رعايت هنجارها، پنداشت نسبت به وجود عدالت، كارايي حكومت و جامعه در شئوون سياسي، اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و عرق ملي سنجه هايي هستند كه براي بيان وضعيت سرمايه اجتماعي مورد استفاده قرارگرفته اند.بررسی ها نشان می دهدکه شهر تهران از نظر سرمایه اجتماعی وضعیت مناسبی ندارد .
در فصل دوم به ترسیم وضعیت مطلوب سرمایه اجتماعی پرداخته شده که در آن برای تعیین وضعیت مطلوب سرمایه اجتماعی بر نظم اجتماعی پویا تأکید شده و نشان داده شده وضعیت مطلوب سرمایه اجتماعی جایی است که به نظم اجتماعی پویا برسیم؛ به عبارتی جامعهای که همزمان تغییر توسعهای و نظم را تجربه میکند دارای نظم اجتماعی پویا است و این امر دارای مؤلفههایی است که با سرمایه اجتماعی شکل میگیرند و تقویت میشوند. اما وضعیت شهر تهران به گونهای است که با این وضعیت فاصله دارد
در فصل سوم، به بيان عواملی پرداخته شده که باعث تضعیف سرمایه اجتماعی شده اند كه اين امر با تأکید بر ویژگیهای کلانشهر تهران، و ارتباط آن با (شاخصهای) سرمایه اجتماعی انجام شده است. این عوامل بیش از همه به ویژگی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی شهر تهران برمیگردد؛ عواملی همچون مهاجرپذیری شهر تهران ، ایجاد حاشیه نشینی و هویت ها ی متفاوت وگوناگون و….
درنهایت در فصل چهارم راهبردهایی در این حوزه ارائه شده است .
این فایل در 76 صفحه با فرمت word عرضه می گردد.