گزارش وضعیت فقر و حاشیه نشینی در تهران

با گسترش بیشتر شهر تهران و افزایش شدید جمعیت آن، روند شهرک¬سازی نیز شدت گرفته است، به¬طوری که از دهه 1360 تا اوائل دهه 1370 که آغاز شکل¬گیری و رشد نقاط جمعیتی جدید ﺑﺎ ﮔﺴﺘﺮش ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان در اراضی واقع در حریم آن، به دلیل کمتر شدن نفوذ و کنترل شهرداری، میزان تخلفات ساختمانی و توسعه‌های غیر مجاز افزایش یافت. این تخلفات بیشتر در سال¬های اول انقلاب صورت گرفته و ناهماهنگی‌های ادارات دولتی و ابهام قوانین و عدم اجرای برخی قوانین دیگر نیز بر شدت آن افزوده است. از حدود 200 شهر جدید که در تهران و حریم استحفاظی 1700 کیلومتر مربعی آن پا گرفته‌اند، تعداد بسیاری دارای مجوز قانونی نبوده اند. از طرف دیگر، شهرها و مناطق جمعیتی اطراف تهران که در محدوده استان واقع شده‌اند،

به دنبال اعمال سیاست های کاهش جمعیت و عدم جذب مهاجرین، رشد سریعی داشته‌اند. در خلال سال¬های 1335-1385 جمعیت شهر تهران 4.5 برابر و جمعیت پیرامون آن 34.5 برابر شده است و تأثیرات منفی زیادی در اثر گسترش بی رویه بر محدوده شهر تهران گذاشته است.
ساکنان مناطق حاشیه¬نشین و فقیر شهر تهران را اﻗﺸﺎر کم درآﻣﺪ و ﮔﺎه ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻨﻲ راﻧﺪه ﺷﺪه از ﺳﻮاﻧﺢ ﻃﺒﻴﻌﻲ و ﺣﻮادﺛﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺟﻨﮓ و ﻳﺎ ﻣﻬﺎﺟﺮﻳﻦ روﺳﺘﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﻛﻢ ﺷﻬﺮﻧﺸﻴﻨﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ می دهند که ﺑﺎزآﻓﺮﻳﻨﻲ ﻓﻀﺎي روستایی و ﻋﺸﻴﺮه ای ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد، ﺧﺮده ﻓﺮﻫﻨﮓ‌ﻫﺎﻳﻲ ﺑﺎ ﻣﻘﺎوﻣﺖ در برابر ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻣﺴﻠﻂ ﺷﻬﺮي اﻳﺠﺎد کرده و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺧﺎرج از ﭘﻮﺷﺶ برنامه¬ریزی¬‌ﻫﺎي اقتصادی ﻗﺮار می گیرند.

در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻓﺮآﻳﻨﺪ ﭘﺬﻳﺮش ﺷﻬﺮگرایی و ﻳﻜﭙﺎرﭼﮕﻲ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﺎ ﺷﻬﺮ ﺑﺮاي اﻳﻦ اﺟﺘﻤﺎﻋﺎت ﻣﺨﺘﻞ می-شود. اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ سکونتگاه ها عمدتاً درون ﻳﺎ ﻣﺠﺎور ﺷﻬﺮﻫﺎ (در محدوده و ﺣﻮزه اﺳﺘﺤﻔﺎﻇﻲ ﻳﺎ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻛﻼنشهری) ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ساختار گزارش وضعیت فقر و حاشیه نشینی در تهران به صورت زیر می باشد:
روند رشد مناطق حاشیه نشین و فقیر شهر تهران
نگاهی به وضعیت حاشیه نشینی و فقر در تهران
منطقه 1
منطقه 2
منطقه3
منطقه 4
منطقه 5
منطقه 6
منطقه 7
منطقه 8
منطقه 9
منطقه 10
منطقه 11
منطقه 12
منطقه 13
منطقه 14
منطقه 15
منطقه 16
منطقه 17
منطقه 18
منطقه 19
منطقه20
منطقه 21
منطقه 22
جمع بندی
این گزارش در قالب فایل word ودر 65 صفحه ارائه شده است.
توجه: این طرح مربوط به سال 1395 می باشد.